பட்டிக்காட்டில் பிறந்திருந்தால் . . .

உழுது போட்ட நிலத்துக்கு

உழவன் ஊட்டுவான் என்னை

உரமாக !

இருந்த இடத்திலேயே

காய்ந்து போனால்

எரிவேன் நான்

எருவாக !

வளையல் கையால்

வழிக்கப்பட்டு

குளிர் நீரோடு

கலந்திருப்பேன் நான்

முற்றம் தெளிக்க !

முற்றத்தின் முதுகினிலே

இருவிரலால் மலரெழுதிய

கவிதையாம்

மாக்கோலத்தின் மையத்தில்

அமர்ந்திருப்பேன் நான்

பூசணிப்பூ தாங்கும் கையாக !

கம்பு சோளக்

கதிர்கள் காயும்

களத்திலெழும் புழுதிபடிய

கரிசல்காட்டான்

கரைத்திருப்பான் என்னை

களம் தெளிக்க !

வீட்டுத்தோட்டத்தில் நட்டிய

முருங்கைக் கட்டைக்கு

மூதாட்டி வைத்திருப்பாள் என்னை

மருதாணியாக !

பிடித்து வைத்து

அருகம்புல் செருகிவைத்தால்

நான் ஆவேன்

அவசர சாமியாக !

இப்படியெல்லாம் மட்டுமல்லாது

எப்படி எப்படியோ

பயன்பட்டிருப்பேன்

பட்டிக்காட்டில் பிறந்திருந்தால் !

மாநகரச் சாலை

ஓரத்தில் பிறந்ததாலே

உதிர்ந்துபோன

மரத்தின் முடிகளோடும்

கசக்கிப்போட்ட

மரத்தின் பேத்திகளோடும்

குப்பை வண்டியிலே

பயணற்றுப் பயணிக்கிற

மாட்டுச் சாணம் நான்

மனமுடைந்து புலம்புகிறேன்

மறுபிறவியாவது

பட்டிக்காட்டில் வேண்டுமென்று !

உழவன்

tamil.uzhavan@gmail.com

http://tamizhodu.blogspot.com